Alleen de wijde wereld in?

‘Gracias’, zeg ik tegen de hostelmedewerker. Daar sta ik dan oververmoeid met een zware backpack op mijn rug, een rugtas vol kostbaarheden in mijn ene hand en de sleutel van de kamer in de andere hand. Ik weet dat hostels niet groot zijn, maar god waarom vertellen ze toch nooit waar de kamer is.

Arriveren

Ik kijk wat in het rond en loop door de keuken waar twee Koreanen en een Australiër een culinaire pasta koken. Ik haal mijn neus op, het ruikt eerder aangebrand dan culinair. ‘Smells good!’ zeg ik net iets te opgewekt bij het passeren. Ik loop toch maar terug naar de hostelmedewerker en stamel: ‘Ehhh, donde esta?’ Hij kijkt op van achter zijn computer. ‘Ah sí, arriba, arriba.’, waarbij hij overdreven naar boven begint te wijzen.

Ja dacht ik, ‘Arriba’ is zo’n woord wat ik juist wel heb geleerd tijdens de lessen Spaans. Hoewel ik de term altijd goed kon onthouden aan de vele liedjes die erover gemaakt zijn. Booooom-baaaaa, hoor ik opeens in mijn hoofd. ‘Sala de veinticuatro..’ En dacht weer aan de vele vakanties met mijn familie in Spanje. Ik werd weer terug naar de realiteit gebracht door de hostelmedewerker, ehhh veinti is twintig en cuatro is vier. ‘Yes, sí, thank you!’ roep ik hem al de trap op lopend toe.

Het hostel is een centraal gelegen oud gebouw in het centrum. Toch gaaf hoe oude gebouwen gerenoveerd kunnen worden zonder de uitstraling aan de voorkant te verpesten. Ik loop over de gang en gluur door de openstaande deuren naar binnen. Het is druk in het hostel voor de tijd van het jaar. Dat scheelt, dan heb ik tenminste kans om niet in mijn uppie op verkenning te moeten.

Ik stap over een verdwaalde sok de kamer binnen. Er staan vier gammele stapelbedden op een rij. Hiermee is de ruimt direct gevuld. Ik drop mijn spullen op de grond en klim op het bovenste bed en plof neer. Ik bedenk me dat ik altijd boven ga liggen. Waarom? Ik heb geen flauw benul. Ik pak de lakens die al klaar liggen om op het bed gespreid te worden en begin mijn bed op te maken. He bah, wat een zacht kussen. Ik had gehoopt eindelijk op iets dikker dan een trui te kunnen slapen.

Een nieuwe dag

De volgende morgen word ik vroeg wakker in een muf ruikende kamer. Vannacht zijn er een aantal stomdronken terug gekomen, wat een kabaal. Gelukkig slaap ik altijd als een roosje. Mijn slippers pluk ik uit mijn backpack en spring onder de douche. Gatsie, overal liggen lange donkere haren door de badkamer verspreid. Dit moet ik meenemen in de beoordeling op Tripadvisor schiet door mijn hoofd. Ondertussen weet ik dat ik deze viezigheid voor lief neem. En die review ga ik ook vergeten als ik eenmaal thuis ben. Ik zit dan vol nieuwe ervaringen, maar nee, ik denk liever niet weer aan de vieze haren in de douche.

Aan de ontbijttafel eet ik een yoghurtje met wat muesli en banaan. Ik neem in me op hoe creatief sommige medereizigers worden van een karig ontbijt. Een stel Engelsen hebben spek en ei gekocht voor op het droge casino brood. Er zitten verder niet veel mensen in de ontbijtkamer. Een vriendelijk ogende jongen loopt naar me toe. ‘Can I have some?’ Hij kijkt naar de muesli op tafel. ‘Sure’. Dit was mijn kans, vraag hem iets, bijvoorbeeld waar hij vandaan komt. Dit is het moment, nu moet je een gesprek aan gaan. Wie weet wil hij vandaag wel met je mee de stad in.. Voor hij zich omdraait weet ik nog snel te vragen: ‘Where are you from?’.

Hoe is dat nou, alleen reizen?

Inmiddels ben ik een ervaringsdeskundige als het gaat om het leven in een hostel. Het ‘hostelleven’ heb ik me eigen gemaakt. Toch is er één ding waar ik altijd nog benieuwd naar ben. Ik heb er nog steeds geen vat op gekregen, in je uppie op reis. Een solo reis, op reis gaan met alleen jezelf en ja je backpack natuurlijk. Als je met z’n tweeën reist is aanspraak niet zo belangrijk. Het is soms bijna vanzelfsprekend. Maar in Nederland ben ik er heel goed in om op mezelf te zijn. Stiekem ben ik ook niet altijd even sociaal. Hoe zou dat dan gaan in het buitenland? Ik ben zo nieuwsgierig hoe dat nou zou zijn, om helemaal alleen de wijde wereld in trekken. Ja, dat lijkt me wel wat!

Ben jij al eens alleen op reis gegaan? Hoe was dat en wat zijn jou ervaringen met alleen op reis gaan? Laat het weten in een reactie!