Naar lang getwijfeld te hebben, hadden we besloten niet meer te gaan. De Solentiname eilanden zouden de reis niet waard zijn, we spenderen liever een extra nachtje in de jungle. Toen wisten we nog niet dat de Solentiname eilanden een highlight van onze reis naar Nicaragua zouden worden!
Solentiname eilanden
De reis naar het zuiden van Nicaragua hadden we al overleefd. Inmiddels waren we met de boot naar El Castillo vertrokken. En dat beviel ons goed. Voor de reis besloten we om in ieder geval de groenste eilanden van Nicaragua te bezoeken. Want Ometepe eiland is vast veelste toeristisch. De Solentiname eilanden zijn een eilandengroep gelegen in het grote meer van Nicaragua. De eilanden zouden zo groen zijn, dat er een jungle achtige sfeer hangt. Slechts enkele families, boeren en vissers hebben zich gevestigd op de eilanden. Ze schijnen nog artistiek te zijn ook, met een unieke schilderstechniek. Van drukte is zeker geen sprake, de eilanden worden bewoond door meer vogels dan mensen. Toch weerhield ‘iets’ ons van het avontuur, ik denk dat het de tijd was die we nog over hadden. Want van de vijf weken, waren er inmiddels al vier voorbij.
Jungle vibes
De avond na de jungle tocht vertrokken onze reisgenootjes. Die waar we twee gezellige avonden op een schommelstoel mee doorbrachten. Een Duitse vrouw van middelbare leeftijd van het gezelschap was ook benieuwd naar de Solentiname eilanden. We deelden de veelbelovende verhalen die we hoorden over de eilanden. Het vochtige regenwoud klimaat waren we al wel een beetje zat. Hoewel de Solentiname eilanden ook voor een groot deel uit jungle bestaat. Gezamenlijk besloten we het avontuur aan te gaan. Al gaan we voor twee nachtjes. Eerder gaat de boot toch niet terug..
Van San Carlos naar Solentiname
We hadden een tussenstop in San Carlos, geen probleem want die stad is chill. Hier kun je ook de laatste inkopen doen op de markt, zoals groente en fruit. Ga vooral langs bij een prachtig bananenkraampje van deze lieve Nicaraguaanse dames. Vanaf de kleine pier aan het meer van Nicaragua vaart een snelle boot (in 90 minuten) naar Isla Mancarrón en Isla San Fernando. De boot vertrekt om 15 uur stipt. Het was een lange en schommelige tocht, dat verwacht je niet op een meer!
Tip: de terugweg vertrok de boot op verschillende tijden, dit gaf de schipper duidelijk aan toen we van de boot afstapten.
Isla San Fernando
Het San Fernando eiland kozen we uit als het eiland om te verblijven. Dit was het kleinere en daardoor rustiger eiland van de twee hoofdeilanden. Dit eiland staat onder andere bekend om de fantastische zonsondergang over het meer. Tevens vind je hier een aantal overnachtingsplekken en welgeteld drie restaurantjes. Hospedaje Mire Estrellas was wat ons eiland avontuur compleet maakte. Eindelijk had Jort zijn hangmat voor de deur, hier keek hij nog steeds dagen naar uit. Alle avonden aten we bij de local shop, die was immers het goedkoopst. Het dagmenu wisselde elke keer en van tevoren kun je uit drie opties kiezen. Handig om je bestelling in de middag alvast door te geven! Verwacht niet teveel en zorg dat je vooral zelf je groente en fruit in slaat voor vertrek. Dan kun je in ieder geval zelf je eigen ontbijt en lunch maken.
Wat kun je doen op de solentiname eilanden?
Ja, eigenlijk kun je het best gewoon helemaal niets doen. Heerlijk toch. Wij genoten van ons verblijf, met genoeg hangmatten voor alle gasten van Hospedaje Mire Estrellas. Op de achtergrond hoor je het geluid van de vallende Montezuma Oropendola vogels. Het uitzicht over het meer en uiteindelijk geniet je van je verse kokosnoot, terwijl je naar de ondergaande zon kijkt. Oké, goed mocht je toch nog meer willen beleven dan kun je bij het ‘toeristencentrum’ een tour regelen. Je vaart dan met de boot naar het artistieke kunstenaars eiland, om de eeuwenoude schilderkunst te bewonderen. Langs het apen en vogel eiland en vervolgens krijg je een rondleiding over het Mancarrón eiland. Ook kun je tegen een kleine vergoeding naar het uitzichtpunt bovenop het San Fernando eiland wandelen. Zelfs daar waren wij te lui voor..
Tip: zin in iets actiefs, huur dan een kano of kajak om naar een ander eiland te peddelen.
Isla Mancarrón
Heel eerlijk, viel het Mancarrón eiland me een beetje tegen. Het was toch een stuk groter, waardoor het meteen minder afgelegen en rustgevend aanvoelde. Ook was het veel meer ingericht op toeristen. Er zijn verschillende ho(s)tels, winkeltjes en mogelijkheden voor toeristen. Nee, er zijn zeker niet zoveel toeristen meer te vinden. Vroeger ging er een ferry van Ometepe naar de Solentiname eilanden, helaas vaart deze niet meer. Je merkt aan de mensen dat ze in het verleden meer toeristen ontvingen en zijn ook zeker blij met je komst. Het dorp ligt niet aan het water, wel schijn je goed te kunnen wandelen door de jungle waar het halve eiland uit bestaat. Er valt dus vast nog veel meer te ontdekken, dan ik heb gezien tijdens dit korte bezoek aan het eiland.
Ons verblijf op de Solentiname eilanden vond ik zeer de moeite waard. Het was weer een totaal ander stukje Nicaragua dan we gedurende de eerste vier weken gezien hadden. Volledig opgeladen vertrokken we weer richting de grote stad, Granada.
P.S. Pas op voor die schorpioen die ’s nachts je kamer in kruipt en akelig veel op een mega spin lijkt.
