Help, ik heb een after travel dip!

Ken je dat gevoel, dat je terug komt van een reis waarna je eenmaal thuis flink in de dip zit? Dat je het leven niet meer ziet zitten en het liefst de hele dag in je bed blijft liggen? Dat is precies hoe ik mij de afgelopen week gevoeld heb, heb ik dan echt een after travel dip?

Vlinders in mijn buik

Donderdagochtend, 6:30 uur, de wekker gaat. Ik spring uit bed, want mij mag je altijd wakker maken als ik op reis ga. Dit keer stond er een stedentrip naar Marrakesh op mij te wachten. Een mini tripje van donderdag tot en met zondagochtend, toch heerlijk om er even tussenuit te zijn. In Marrakesh aangekomen waande ik mij in het chaotische leven van Afrika. Wat kan ik daar van genieten. Het is haast alsof ik vlinders in mijn buik voel. Van een afstandje kijk ik toe naar deze totaal andere, maar heerlijke cultuur. De eerste paar uur zie je mij alleen maar met een big smile door de straten dwalen. Ik krijg zelfs even het gevoel alsof ik in Gambia ben. Of weer even terug ben in het Midden-Oosten, Jordanië.

Living in the moment

Het dagelijks leven vliegt letterlijk voorbij. Door smalle straatjes van de medina scheuren scooters langs je heen. Mensen slepen wagens vol goederen van hot naar her. Terwijl anderen wachten tot de volgende toeristen hun winkeltje bekijken. Ik kan volop genieten van de drukte in deze straatjes en (ver)dwaal verder. Met mijn camera in de hand probeer ik iedere situatie goed in beeld te brengen, het maakt me niet uit dat de mensen in beeld komen, want stiekem is dat wat ik juist wil vastleggen. Ieder moment neem ik in mij op. Jammer dat het dagelijks leven in Nederland ook zo snel voorbij vliegt, waar ik zelf veel minder bij stil sta en van het moment aan het genieten ben.

Heb ik een winterdip?

Elke ochtend lag ik in Marrakech om 7:00 uur klaar wakker, ik wilde zo snel mogelijk weer op ontdekking gaan. Het verbaasde me dat ik dit de afgelopen maanden in Nederland me niet zo uitgeslapen gevoeld heb. Mijn bed uitkomen was een hele opgave. Ik vroeg me soms af of ik last had van de beruchte ‘winterdip’. Plots was het ineens zo koud geworden in Nederland. Het voelde alsof de dagen te kort waren om daadwerkelijk werk te kunnen verzetten. En de avonden geen rust meer kenden om mijn gedachten uit te kunnen zetten. Blij was ik om in Marrakesh mijn levenslust te mogen waarnemen en dat beetje extra vitamine D tot me te kunnen nemen.

Nederland roept

De zondag was aangebroken, tijd om weer terug naar Nederland te vliegen. Nee, eigenlijk word ik nooit zo blij als het einde van de reis in zicht is. Ik begin de avond van te voren al wat te mopperen over hoe snel de tijd voorbij vliegt op reis en dat er nog zoveel meer te beleven is. In mijn hoofd was ik al bezig met Nederland, terwijl ik het liefst nog volop wou genieten van Marrakesh. Het weer werkte anders ook niet meer mee, want na een flinke windhoos werd de lucht grauw en liet wat tranen vallen. Ik maakte in mijn gedachten alvast plannen voor maandag en dinsdag, want het afstuderen hoorde ik alweer roepen.

After travel dip

Maandagochtend, 7:30 uur, de wekker gaat. Ik had mij voorgenomen om direct bezig te gaan met mijn afstudeeronderzoek. Woensdag heb ik een deadline staan en zoals altijd begin ik pas met studeren als de deadline dichtbij genoeg komt. Want zonder druk kun je toch niet presteren? Ik besluit om nog even te blijven liggen, onder het mom van ik ben ten slotte net op reis geweest en heb vast wat extra slaap nodig.

8:30 uur, de wekker gaat nog een keer. Oh nee, hier heb ik echt geen zin in. Boven de dekens is het koud, heel koud. Ik pak mijn telefoon erbij en probeer wat vrolijker te worden door prachtige Instagram foto’s. Het verlangen om terug te keren naar Marrakesh wordt alleen maar sterker. Gatsie, ik moet er nu toch echt uit. Ook de volgende dag weet ik mezelf uit bed te sleuren, want ja de deadline roept. Woensdagochtend kruip ik heel even achter mijn laptop om het voorlopige verslag in te leveren. En duik snel mijn bed weer in. Ik besluit dat ik vandaag mijn bed niet uit hoef te komen, het heeft toch geen zin..

Genieten van december

Ik besluit de donderdag mijn dag vol te plannen met een dagje werk in Enschede. Ik moet mezelf blijkbaar het huis uit slepen om het dagelijks leven in Nederland weer op te kunnen pakken. Tijdens de wandeling van het station naar de Universiteit merk ik dat ik niet meer geniet van de wandeling, de omgeving. Komt het doordat de herfstkleuren zijn verdwenen? De lucht grauw grijs is? De bomen kaal zijn? Ondanks de reistijd en saaie wandeling bleek het een productief dagje voor mij. Ik besprak mijn ‘after travel dip’ met vrienden en collega’s. Het bleek dat ook zij verbaasd waren dat 1 december alweer was aangebroken. Was ik dan toch niet de enige met dit gevoel? Het gevoel alsof de tijd voorbij vliegt en je continu in een waas het leven leeft. Kwam het misschien door de lange nazomerdagen? Of leven we al naar de feestdagen toe? Ik zou het niet weten. Wat ik wel weet is dat de after travel dip me wakker heeft geschud om in december weer te leven met de dag en te genieten van ieder moment.

Ken jij het gevoel van een winter- of after travel dip? Hoe sleep jij jezelf uit de sleur?