Zo, het is een tijd geleden dat er een blog over Nicaragua verscheen. Inmiddels heb ik net als op de Solentiname eilanden de rust weer gevonden. Waar was ik gebleven, ohja in zuid Nicaragua, vanaf hier volgde een lange busreis terug naar de bewoonde wereld (Granada). Tot aan het bekendste eiland van Nicaragua, Isla de Ometepe.
Isla de Ometepe
Vier weken reizen door Nicargua, maakte mij huiverig voor het bezoeken van het toeristische eiland Ometepe. De ligging van het eiland, middenin het Nicaragua ter hoogte van San Juan del Sur maakt het een perfecte uitvalsbasis voor de vele toeristen. Ondanks dat is Ometepe een authentiek eiland gebleven. Isla de Ometepe is een vulkanisch eiland. Het eiland bestaat uit twee vulkanen: Concepcíon en Maderás. Op het eiland kun je veel verschillende activiteiten ondernemen. Maar daarover later meer.. Naast de twee vulkanen zijn er nog veel meer bijzondere natuurverschijnselen op het eiland te vinden.
Moyogalpa
Met de boot vertrek je in een uur van San Jorge naar Moyogalpa. Met een middelgrote boot en een meer dat minder ruig is dan de zee, werd zelfs ik (die nooit misselijk is) een beetje misselijk van de overtocht. In Moyogalpa aangekomen zagen we direct de enige chickenbus van het eiland. Zonder plan besloten we in Moyogalpa te blijven, het havenstadje. Vanaf Moyogalpa kun je allerlei activiteiten en tours organiseren. Het plaatsje zelf viel ons erg tegen, afgezien van het lekkere eten, was er weinig sfeer. We wilden vanwege de kosten, tijd en veiligheid geen eigen vervoersmiddel huren om het eiland rond te crossen. En eigenlijk waren we nog niet voldoende uitgerust op de Solentiname eilanden. We aanschouwden de ondergaande zon die we achter de bergen van het vaste land zagen zakken, terwijl we uitkeken over het glinsterende meer. We maakten de keus om de volgende dag met de taxi naar de andere kant van het eiland te reizen. Op zoek naar rust.
Tip: Ja, de taxi’s zijn echt zo duur als ze zeggen (wij hebben 30 dollar betaald), probeer daarom een taxi te delen of op tijd uit te zoeken op welk tijdstip je de bus kunt nemen.
Het rustige Merida
Om aan de andere kant van het eiland te komen reden we een uur lang over steeds slechter wordende gravelwegen. Ik genoot van het uitzicht rondom de vulkaan Concepcíon, de boerderijen met kleine plantages en zag nog net de playa van Santo Domingo op. Waar duidelijk weinig strand over was vanwege het hoogstaande water. Aan deze kant van het eiland wilden we in eerste instantie overnachten in het hippie-achtige El Zopilote Finca Ecologica. Helaas, ondervonden we op de vooravond van vertrek dat deze allang volgeboekt was. Daarentegen ontdekten we Hacienda Merida, een duurzaam hostel die zich in zet voor de inwoners en natuur van het eiland. Merida zelf is een klein dorp, op een paar kleine ‘aan huis restaurants’ na, vind je hier weinig voorzieningen. Gelukkig konden we bij Hacienda Merida voor een klein westers prijsje genieten van drie lekkere maaltijden per dag. Ook organiseren ze allerlei activiteiten of kun je deze zelf ondernemen.
Waterval San Ramón
Wandeldend langs het Nicaragua meer liepen we naar het biologisch centrum onderaan de Maderás vulkaan. Net op tijd kwamen we bij het biologisch centrum aan om te schuilen voor een flinke stortbui. Volgens de flyer van Hacienda Merida zou de wandeling ongeveer vier uur duren. Niets vermoedend begonnen we dan ook aan de klim naar boven. Na een kilometer lopen beseften we ons dat de wandeling alleen maar bergopwaarts gaat. De combinatie van warmte en steilheid vielen ons zwaar. Plotseling stopt er een jeep. ‘Wanna have a ride?’ riep iemand ons toe. We keken elkaar aan, bijna te eigenwijs om toe te geven, maar sprongen vlug achterin de jeep. De jeep scheurde als een monster tegen de vulkaan op. Eenmaal bij de parkeerplaats aangekomen, bleek het nog een klim van anderhalf uur door de leegstaande rivierbeding te zijn. Een wandeling dwars door de jungle, waar we gevolgd werden door aapjes. Wat een vreugd bij het zien van de prachtige waterval, eindelijk verkoeling..
Kajak door de Rio Istian
Met vermoeide benen hadden we geen zin meer om nog meer te wandelen op Ometepe. Bij Hacienda Merida huurden we een tweepersoonskajak om naar de Rio Istian te peddelen. De Rio Istian meandert door de lava velden tussen de beide vulkanen door. Tijdens de kajaktrip konden we weer bevestigen dat het meer nog steeds erg onrustig is. Langs de kant viel de stroming mee, met de wind in de rug peddelden we een paar kilometers. Onderweg genoten we van het uitzicht van beide vulkanen, zagen we vrouwen hun was doen in het meer en kinderen spelen in het verfrissende water. Toen we aankwamen was de Rio Istian erg drukbezocht door veschillende kanotourgroepen. Handig om te weten waar we straks de dieren kunnen spotten. Toen de groepen niet veel later het moerassige gebied verliet, hadden we de rio Istian helemaal voor onszelf. In alle kalmte dobberden we op de mooiste plekjes om stilletjes de schildpadden, vogels en zelfs een vogelnestje met jongen te kunnen spotten. Op de terugweg namen we een verfrissende duik in het Nicaragua meer, wat een relaxte dagtrip!
Wat kun je nog meer doen op Isla de Ometepe?
Zoals ik eerder al schreef is er genoeg te doen op Ometepe. Wij kozen ervoor om de drukte te vermijden en de rust op te zoeken. Mocht je meer tijd en energie hebben, lees dan hier alle tips voor Isla de Ometepe. Beklim de actieve vulkaan Concepción (1610m) dit schijnt een ware fysieke uitdaging te zijn. Iets minder extreem is de klim naar Maderás (1394m). Ik heb van meerdere mensen (die de vulkaan beklommen) gehoord dat het uitzicht op beide vulkanen (helemaal aan de top) tegen viel. Iets minder inspanning? Huur dan een fiets, scooter, quad of auto om rond het eiland te crossen. Overal rijdt je op slechte gravelwegen, dus doe voorzichtig! Een bezoekje waard is Playa Santo Domingo, een zwart zandstrand. Ojo de Agua zijn heetwaterbronnen, vermijd de drukte door extra vroeg op de dag te gaan. De beste spot voor de zonsondergang schijnt Punta Jesús Maria te zijn.
Wat zou jij willen doen op Isla de Ometepe?
